„Dopóki nie uczynisz nieświadomego świadomym, będzie ono kierowało Twoim życiem, a Ty będziesz nazywał to przeznaczeniem” Carl Gustav Jung

Ostatnio bardzo wybrzmiewa w wielu rozmowach z Wami, jak ważne jest, by uczynić nieświadome świadomym, by „złapać” ten moment, kiedy znowu „lecę według starego schematu”, kiedy „powielam to samo zachowanie”, reaguję zbyt emocjonalnie – nieadekwatna do sytuacji…

O czym tu mowa?

Mowa tu o schematach, które według terapii schematów to nabyte

w toku życia, szczególnie w dzieciństwie, ogólne wzorce postępowania. To pewnego rodzaju scenariusze, według których działamy w pewien z góry określony sposób. Często odtwarzane poza świadomością.

 

Schematy, w których funkcjonujemy nasycone są naszymi interpretacjami, wachlarzem silnych emocji, odczuciami z ciała i wspomnieniami pewnych określonych sytuacji i doświadczeń.

Te niewspierające wzorce zachowań powstają w sytuacjach, gdy najbliższe otoczenie jest dysfunkcyjne. Co ważne, ogromną rolę odgrywa nasz wrodzony temperament, przez co w rożnym stopniu jesteśmy podatni na tworzenie się schematów.

Zrozumieć źródło swoich schematów

Miałaś/eś bardzo wymagającego rodzica/opiekuna. Wręcz krytycznego, niezadowolonego, oczekującego od Ciebie wciąż więcej… i więcej, oszczędnego w pochwały…

Twoje dziecięce starania były niewystarczające choć dawałaś/dawałeś z siebie wszystko…

W konsekwencji wykształciło się w Tobie poczucie niewystarczalności i przekonanie, że jesteś kochana/y wartościowa/y, gdy coś osiągasz, gdy spełniasz oczekiwania innych.

Oczywiście mam na względzie dobre intencje rodziców/opiekunów to, że być może takie podejście wyposażyło nas również dobre cechy np. sumienność itp. i jednocześnie zwracam uwagę na równowagę pomiędzy chwaleniem a wymaganiem.

Idąc dalej w dorosłość – „jakimś cudem” 🤣 „trafia Ci się” wymagający i krytyczny partner/ka.

I tutaj daję *

…bo z dużym prawdopodobieństwem odtwarzając swój wzorzec zachowania wspierasz wzorzec swojego partnera, w zasadzie wspieracie się wzajemnie w odtwarzaniu swoich schematów – i tutaj możesz narzekać, na brak wsparcia, krytykę itd. – sprawdź sam/a ze sobą, czy oby na pewno wszystkiemu winna jest druga strona, czy być może zupełnie nieświadomie pomaga Ci się poczuć tak jak czułaś/eś się w dzieciństwie? – niewystarczająca/y… niezasługująca/y…

Wiedz, że może wystarczyć, tylko ton głosu, grymas na twarzy, delikatny gest, który odtworzy Ci wspomnienie sytuacji z dzieciństwa i uruchomi automatycznie schemat zachowania a wraz z nim Twoją nieadekwatną reakcję emocjonalną.

Świadomość – drogą do siebie

Mając świadomość schematu, który odtwarzasz masz szansę na to, by go nie powielać. By wyjść z nieświadomego automatycznego reagowania

i wybrać inaczej – świadomie, czyli nie z pozycji zalęknionego dziecka, a dorosłego, który odpowiedzialnie i adekwatnie reaguje na daną sytuację,

I tutaj druga *

Świadomość schematu i praca nad sobą nie oznacza, że nie pojawią się w Twoim życiu momenty, kiedy odtworzysz dokładnie ten sam schemat, ale np. w innej relacji.

To, że raz nauczysz się jeździć autem i poznasz zasady ruchu drogowego, nie oznacza, że już zawsze będziesz idealnym kierowcą. Tak samo tutaj, nie oczekuj od siebie, że już zawsze będziesz poza danym schematem.

Jeśli przytrafi Ci się taka sytuacja to, co możesz sobie dać, to łagodność, wsparcie i wdzięczność za to, że jeszcze jakiś czas temu, to co było dla Ciebie niezauważalne teraz jest dostrzegalne i przybliża Cię do siebie.💙